Nasz bohater uczestniczy w niebezpiecznej podróży, pełnej przygód i niebezpieczeństw ze strony nieprzychylnych ludzi i co ciekawe nieprzejednanej matki natury. Podczas nieobecności głównego bohatera w jego mieście, zaczynają z Krachtiburga znikać jego mieszkańcy. Z początku nie wzbudza to większego zainteresowania, zarówno czytelnika jak i głównego bohatera, zdaje się to być czystym zbiegiem okoliczności. Jednak nagle nasz bohater pojmuje, że przypadki tego typu nie istnieją, a wszystkie wspomniane wydarzenia są jedynie częścią planu jakiegoś szaleńca. Zaczynamy poznawać różnicę między dobrem a złem.
W pewnym momencie nasz zleceniodawca odkrywa karty, Samuel Wicker okazuje się wpływową i ważną personą w mieście, w którym szerzy się strach i niepokój. W pierwszym tomie, główny bohater wydawał mi się istną, maszyną do zabijania, agresywny i niebezpieczny najemnik, w drugiej zaś części miło mnie zaskoczył. Było więcej w jego wykonaniu sprytnych i przemyślanych działań, mieliśmy przedstawionego bohatera walecznego z niesamowitą siłą, ale troszczącego się o innych. Pierwszy raz bohater w książkach Zambocha odczuwał empatię, niesamowite ile potrafi stracić i jak się poświęcić dla niewinnych ludzi. Koniasz to dla mnie taki romantyk, ale bez sumienia.
Drugą część przeczytałem tak samo szybko jak pierwszą, nie mam się do czego doczepić, i pierwszy raz żałuje że jest to już druga część, i im bliżej końca było tym bardziej czułem się zawiedziony, czemu tak mało, jednym słowem świetna robota panie Zamboch oby więcej takich książek jak "Koniasz. Wilk samotnik. Tom II”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz